Atopowe zapalenie skóry jest najczęstszą postacią egzemy, która uprzykrza życie wielu pacjentom, zwłaszcza przy cięższych postaciach choroby. Chorzy cierpią z powodu złej jakości snu spowodowanej ciągłym swędzeniem, izolują się społecznie i borykają z problemami psychicznymi.
W dzisiejszych czasach lekarze mają jednak więcej możliwości pomocy pacjentom.
Porozmawiaj otwarcie o AZS ze swoim lekarzem.
Dla skutecznego leczenia AZS ważne jest, aby pacjent jasno opisał lekarzowi, co go trapi w związku z chorobą i jaki wpływ ma ona na jego życie. Jednocześnie lekarz powinien poinformować pacjenta o wszystkich dostępnych możliwościach leczenia, które mogą mu pomóc. Tylko otwarta komunikacja między pacjentem a lekarzem prowadzi do skutecznego leczenia.
„Atopowego zapalenia skóry nie można wyleczyć, ale u większości pacjentów możemy opanować objawy”.
- EASI (ang. Eczema Area and Severity Index; wskaźnik powierzchni i nasilenia wyprysku) – za pomocą tego narzędzia lekarz ocenia nasilenie i rozległość zajęcia skóry w skali od 1 do 72. Jeśli wynik jest wyższy niż 21 punktów, pacjent cierpi na ciężką postać choroby.
- NRS (ang. Numeric Rating Scale; numeryczna skala oceny) – to narzędzie pomaga ocenić intensywność świądu. Skala ma punktację od 0 do 10, przy czym wartość 10 wskazuje na ekstremalne nasilenie świądu, zagrażające życiu pacjenta. Celem leczenia powinna być maksymalna redukcja świądu (co najmniej o 4 punkty w skali NRS) i osiągnięcie wartości 0 lub 1 w skali NRS.
- DLQI (ang. Dermatology Life Quality Index; wskaźnik jakości życia w chorobach dermatologicznych) – wskaźnik ten ocenia (w skali od 0 do 30) wpływ AZS na jakość życia pacjenta. Jeśli wynik jest wyższy niż 6, oznacza to, że choroba znacząco wpływa na jakość życia pacjenta.
Pacjenci powinni również uważnie monitorować i rejestrować zmiany objawów AZS pomiędzy wizytami lekarskimi, aby móc je opisać lekarzowi. Pomoże to w doborze odpowiedniego leczenia.
Obecnie możliwości leczenia AZS są szerokie i zależą od nasilenia choroby. Stopień nasilenia ocenia się na podstawie liczby i rozległości dotkniętych obszarów skóry oraz stopnia obciążenia, jakie choroba stanowi dla pacjenta w życiu codziennym.
Możliwości leczenia w zależności od nasilenia AZS
-
Podstawowe leczenie kremami lub maściami nawilżającymi do stosowania miejscowego, tzw. emolientami, które stosuje się we wszystkich stopniach nasilenia. W przypadku łagodnej postaci AZS, objawiającego się jedynie suchością skóry, takie leczenie może być wystarczające.
- Przy bardziej rozległych wypryskach atopowych stosuje się glikokortykosteroidy (kortyzon) i/lub inhibitory kalcyneuryny (w postaci maści i kremów). W przypadku objawów o nasileniu umiarkowanym leki te podaje się w większych dawkach lub stosuje się dodatkowo fototerapię.
- W przypadku ciężkiego przebiegu choroby, z częstymi i uporczywymi wypryskami, silnym świądem lub powtarzającymi się zaostrzeniami AZS, wskazane jest leczenie ogólnoustrojowe (tabletki lub iniekcje).
Leczenie ogólnoustrojowe
Leczenie ogólnoustrojowe działa na organizm poprzez celowanie w proces zapalny i tłumienie nadmiernej odpowiedzi immunologicznej, która jest odpowiedzialna za przewlekły stan zapalny stanowiący główną przyczynę AZS. Chory, który kwalifikuje się do leczenia ogólnoustrojowego najpierw poddawany jest tzw. leczeniu konwencjonalnemu, a jeśli po zastosowaniu tego leczenia jego stan się nie poprawi,, należy skierować go na tzw. terapię celowaną (lekami biologicznymi lub drobnocząsteczkowymi).
Konwencjonalne leczenie ogólnoustrojowe:
- leki immunosupresyjne w postaci tabletek (np. cyklosporyna A, metotreksat)
Leczenie celowane:
- leki biologiczne, które podaje się za pomocą iniekcji (za pomocą strzykawki lub pena)
- leki drobnocząsteczkowe w postaci tabletek
Oprócz powyższych terapii AZS pacjentom często przepisuje się leki przeciwalergiczne i antybiotyki przeciwko infekcjom bakteryjnym.
Leczenie może być również wspomagane m.in.:
- klimatoterapią (pobyt nad morzem)
- zmianą/modyfikacją stylu życia
AZS nie można jeszcze całkowicie wyleczyć, ale za pomocą odpowiednio dobranej skutecznej terapii daje się tak opanować chorobę, aby nie wpływała na codzienne życie pacjenta.
Do walki z AZS stają zawsze dwie osoby – pacjent i lekarz. Dlatego należy otwarcie porozmawiać z lekarzem o tym, czego oczekujesz od leczenia i wspólnie starać się osiągnąć ten cel.
PL-ABBV-230061